Lalkomania
Bo cofnęłam się w rozwoju.
Dziś buduję domki z kart .
Tulę lalki. Kreślę szlaczki.
Bo nie jesteś mnie już wart.
Nie pokaże Ci tajfunu.
Nie wybuchnę jak dynamit.
Nie dowiodę swoich racji.
Będę bawić się lalkami.
Wciąż dwie krople.
Żadnych różnic. Podobieństwa.
Ty tak samo całe życie
Tylko bawisz się lalkami.
autor
niepokorna-mysl
Dodano: 2007-09-27 23:08:15
Ten wiersz przeczytano 569 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.