Lament duszy zapomnianej

Jest to ciche wołanie serca o troszkę miłości...

Po moim policzku płynie łza,
Taka bezradna,samotna.
Pionowo w dół,
Bez żadnego wsparcia,
Cierpieniem popychana spada.
Niech ją ktoś przytuli,
I powie coś miłego.
Niech poczuje się kimś ważnym,
Dla kogoś drugiego.
Pocałuj ją i powiedz,
że w Twoim sercu jest już od dawna,
Dla Niej przygotowane miejsce.

...której ciągle jest Mu brak...

autor

spandrx

Napisany: 2007-05-15 Dodano: 2007-05-16 10:35:06

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie