Laurat
dla Kasi K.
Opublikowanie zainspirowane przez Grąyżnkę
(wolnyduch - "Pisac kazdy moze...")
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/pisac-kaz
dy-moze-549716
Ten, który Laurę wierszem pieścił...
- chciał... - Laur zdobyć.
(- nawet... - nie śnił...
- by... - w Laurę - zdobił się poeta)
(- Lecz - licho nie śpi...)
- Laura!.. (– czeka...)
- bo... - tylko - Ona!.. - zna te
pieśni...
około 1990 r.
autor
Wiktor Bulski
Dodano: 2021-06-12 00:48:32
Ten wiersz przeczytano 848 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Czas wszystko zmienia. Miłość obecnie, a w przeszłości
są nieporównywalne, bo warunki społeczne są zupełnie
inne. Pozdrawiam serdecznie:)
Szkoda!
Niewątpliwie był najszybszym sprinterem świata
kiedy spoczął na Laurach,
ale czy był to spoczynek zasłużony?
One tylko udawały, że przeżyły z nim orgazm.
Michale! - tak to było... - i po częsci - tak to bywa:
nigdy nie jest to chyba milość spelniona do końca.
Niestety: tak czy inaczej - jezeli milość - męzczyzny
- do kobiety - odwrotnie: niezwykle istnymi elemntami
milości jest arowo duch, jak i ciało. Zapewne takze
zupelnie inna byla milośc warstw "niskourodzonych",
ktora takze nie byla tylko seksualnoscią. jezeli
milość - to z jej owocami. - dlatego - niesty; mam
tylko jednego syna i 9 byc moz córkę - poza moim
aktywnym udzialem w dziele stworzenia. - i silą
rzeczy - brakuje mi kilku "owocow". Ale - jednak:
kocham moje dzieci - choć takie rzeczy - jak wiedza o
tym - i mozliwośc funkcjonowania w ramach tej wiedzy -
jest kzdemu bardzo potrzebna.
Pozdrawiam serecznie:)
To była inna miłość. Średniowieczna. Dziś nie
potrafimy jej do końca zrozumieć. Petraraka tak kochał
Laurę, jak błędni rycerze kochali damy swojego serca.
Rycerz się żenił z inną, miał dzieci; dama wychodziła
za mąż za innego, także miała dzieci. Ale to nic w
uczuciu nie zmieniało. Rycerz do śmierci nosił wstążkę
swej damy na tarczy i gotów był do śmierci w obronie
sławy jej (więdnących już) wdzięków walczyć z innym,
który na tarczy miał inną wstążkę...