Laurka dla Poety
A wiersze Twoje płyną lekko,
nie dotykając nawet fali.
Odkrywasz w nich swe człowieczeństwo.
Nie dbasz o rozgłos, by Cię znali,
którzy czytają w zamyśleniu,
czasami wersy zabierając.
Ty wolisz zostać w słowach cieniu,
nadzieję w sobie jednak mając,
że uśmiech nieraz się pojawi
albo z marazmu wyzwolenie.
Terapię wstrząsów bywa, sprawisz,
z uśpionych serc wyzwolisz drżenie.
I takie lekkie Twe pisanie,
niejedną duszy goi ranę.
Komentarze (33)
piękne słowa pozdrawiam
Piękna ta twoja laurka Małgosiu, jak ten plaster na
rany:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie o poezji.