Lekcja życia

Ten wiersz dedykuje chłopakowi,którego kocham,ale on mnie nie...

Uratuj mnie od ''życia''
Uratuj mnie bo ''umieram.''
Zrozum nie mogę tak żyć!
Na dobro jest już zapóźno.
Nie mam po co żyć.
Więc uratuj mnie...
Naucz kochać tak jak ty.
Przyjdź i przytul mnie.
Naucz dzielić się szczęściem,po prostu pokochaj mnie!
Gdy stąpam po słońcu chce być inna,zapomnieć o tobie,ale nie mogę!
Chcę się zmienić ale jak?!
Komu zwierzyć się mam?
Ocal mnie od burzy zła.
Bo ja tak kocham cię ale ty odrzuciłeś mnie.
Ja nie potrafię o tobie zapomnieć ani się zmnienić,nie dziś...
naucz mnie słuchać i patrzeć.Naucz zrozumienia.Kochaj mnie tak jak ja ciebie,bo ja nie zapomnę o tobie ani się nie zmienie,nie dziś.
Naucz mnie żyć,zrozum,że ja zmienić się chce.
Pokochaj mnie,naucz życia,wybaw od trosk.
Pokochaj mnie a ja zmienie się!

Ten wiersz dedykuje również wszystkim zakochanym bez wzajemności i mojej przyjaciółce:Magdzie P. i Sandrze.K.

autor

Tuśka

Napisany: 2005-03-30 Dodano: 2006-05-03 20:39:09

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie