Leń lis i gęś Miss

III część bajeczki o Leniu lisie i gęsi MISS

/brachykolon ośmiozgłoskowy ze średniówką po 4 sylabie/

.
Leń lis i gęś Miss


Lecz co za pech, cień padł do nóg,
a cóż to jest, to zwierz, czy nóż?
Ma pysk, to fakt, lecz sierść - stos szpil,
więc gęś - skok w bok, drze się, aż strach.

On chce mnie ściąć, więc trza stąd wiać!
A jeż, jak jeż - zgiął się znów wpół,
sierść lśni jak nóż i tnie że hej,
nie gęś, o nie, lecz grzyb chce ściąć.

Bo jeż ma smak na grzyb, rój much.
Lecz gęś, to gęś! Znów nie wie nic,
lecz drze swój dziób, aż jeż coś zbladł,
skrył się pod krzak, a tam rósł grzyb.

Ach mam cię znów, więc mam co jeść!
Wpiął grzyb na grzbiet i pod las mknie,
tam gdzie rój much ma dom pod pniem.
Nie raz, nie dwa jeż brał je w sieć.

Hej zwierz! Chciej rzec, gdzie ty tak gnasz?
Jam MISS jest gęś, więc zejdź mi z ócz,
i w kąt wleź gdzieś, nie plącz się tu!
Jam nie jest zwierz, więc milcz i zważ!

Bom ja jest jeż! Mam sierść co lśni,
lecz tnie, że hej! Mam tu swój dom,
a tyś jest gęś, więc wróć na plac!
Bo tu cię lis, jak ja ten grzyb

raz dwa dziś zje - to nie jest blef.
A jak nie lis, to sęp - jak łup
fik mik i w mig - zjecie cię wśród chmur.
Hej gęś, masz mózg, stos mięs i łuszcz,

sęp zna ich smak, więc strzeż się dziś
i wróć na plac, tam pan ci da
wór zbóż i chleb. Tam masz swój dom,
więc idź już stąd, bo lis, sęp, wilk

ma tu swój żer, więc wiej z tych stron...
A gęś, jak kiep znów dziób swój drze...
Gę - gę, gę - gę, jeż ty już milcz!
Wiem, żeś jest tchórz, więc wleź pod krzak!

Ja mam swój zmysł, wiem żeś ty łotr,
chcesz mnie dziś zwieść, bo nie w smak ci,
że tam paw chce wpiąć mi do piór
pęk róż i malw, a wrzos w mój kok!

Wiem, że ci żal, że to nie ty,
lecz jam jest MISS, mam wdzięk jak nikt.
Kos, gil i świerszcz dla mnie dziś gra
jak z nut sto gam wciąż na mą cześć!

Skłoń się tu w mig i złóż mi hołd.
Chciej wpiąć swój grzyb, jak kwiat do piór.
Lecz tyś jest gbur, jak tchórz w tył zwrot.
Czyż ci nie wstyd, żeś jest jak struś?

Jeż zgiął się w pół, bo śmiech go zmógł
i padł pod krzak, tam śmiał się wciąż,
aż drżał z nim krzak, rząd drzew i grzyb.
Śmiech się już niósł wśród łąk i pól.

A tam wśród chmur sęp gna na łów...
Wzrok padł na gęś i sęp już wie,
jak wbić na szpon stos piór i mięs.
Lot ściął i w dół, już mknie po łup!

cd. nastąpi niebawem...

Ty-y. dn : 07.07.2021

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-07-07 Dodano: 2021-08-15 00:30:45

Ten wiersz przeczytano 2529 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sylabiczny Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie