Letnie piękno - las część piąta

Świt złotym blaskiem witał dzień,
gdy jeszcze mgła porannym welonem
otaczała tarczę słońca.
Wszystko trwało w bezruchu.

Z delikatnej mgielnej poświaty i łagodnie
ocienionego lasu wyszła na pole piękna
młoda łania. Z zainteresowaniem uważnie
popatrzyła wokół siebie.

Na poruszane wiatrem łany jasnozielonych kłosów
perlące się czerwienią maki, pachnące latem chabry,
Przebiegającego tuż obok wystraszonego szaraka,
po czym z gracją ruszyła w kierunku zarośli.

Nieopodal, jedna z dróg wiodła w głąb lasu,
odcinając się jasną smugą od widniejącej czerni.
Na brzegu wśród wysmukłych świerków
o łuskowatej korze rosła samotna akacja.

Na widok intruza poderwały się z niej
spłoszone ptaki, jak popiół z ogniska
niesiony porannym wiatrem.
Na niektórych drzewach rosły podobne
do rozet mchy.

Pachniało butwiejącym runem, na
spróchniałej kłodzie wyrastały pędy świerków,
wśród splątanych porostów. Ptaki śmigały
wśród drzew wyśpiewując swoje serenady,
inne dziobały coś z upodobaniem.

Cdn. Tessa50
Życie ma tyle kolorów,
ile potrafisz w nim dostrzec.
Małgorzata Stolarska

autor

Tessa50

Napisany: 2020-07-20 Dodano: 2020-07-26 15:32:30

Ten wiersz przeczytano 1054 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie