Lipiec
wiersz z cyklu: miesiące - dla dzieci
Lipiec od lip wziął swą nazwę
bo wśród jej kwiatów pszczoły
brzęcząc zbierają nektar.
Robią zdrowy miód lipowy.
Nad wodą dzieci gromada
rozchlapuje ciepłą wodę.
Na piasku tato i mama
zachwycają się przyrodą.
W góry idą taternicy
by zdobywać nowe szczyty.
Grzybiarze idą do lasu
na kurki i borowiki.
W lipcu jest słońce gorące.
Po lasach słychać ptaków śpiew.
Na łąkach kwiaty pachnące.
Nad morzem trzepot białych mew.
Komentarze (42)
Dziękuję za wgląd do archiwum.
Grażynko, Podobno Chińczycy zapylają ręcznie... Czy
nas też to czeka?
Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt
Tak w lipcu bywa pięknie,
choć czasem msz zbyt upalnie,
boję się że w tym roku tak będzie,
bo już w marcu jest wyższa temperatura i z tego powodu
w lesie już kleszcze są aktywne,
a co do pszczół, to jeśli by wyginęły, a był czas, że
było niefajnie z nimi, to ponoć ludzie przeżyli by
raptem kilka lat.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem wiersza Teresko :)
Piękny lipiec...wzdycham z tęsknotą :) Pozdrawiam
ciepło chociaż listopadowo :)
No i mamy już sierpień
komu w drogę temu czas :)+
Dorotko, dzięki
kochany Lipiec, dostał od Ciebie bardzo ładny wiersz
:-)
Dzięki Amor, serdeczności
Jakże piękny, przyrodniczy wiersz, pozdrawiam :)
Witam, dziękuję za komentarze, pozdrawiam
Śliczny wakacyjny wierszyk:)
Pozdrawiam serdecznie:)
lipiec zawsze ma w sobie więcej uroku ...i słońce
takie inne i więcej jest w ulach miodu ...
Mgiełko, Stello, Wam też dziękuje za wizytę, dobrego
jutra
Z przyjemnością czytałam. Lubię zbierać kurki.
Pozdrawiam:)
Podoba się bardzo wiersz. Pozdrawiam :)