Liryk

Zegar mi o piątej czyżykiem zakwilił.
Promień na firanie złoty guzik zapiął.
Obudził się we mnie jakiś dziwny liryk.
Kawa w filiżance trąciła nostalgią.

Cisza się rozsiadła na drewnianych schodach,
obiecuje ucztę rozbieganym myślom.
Kiedy nie do rymu dzieje się opodal,
błękit tuli żale, że coś tam nie wyszło.

Liryk się wymieszał z kropelką fusiatej,
ulotnił w bezbrzeżnej szafirowej toni.
Wieczorną godziną parę fraz zostawił
i wierszem zagadał - ciepło - na odchodnym.

autor

magda*

Napisany: 2017-07-12 Dodano: 2017-07-12 10:13:39

Ten wiersz przeczytano 1388 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie