list

Dla K.

To ostatnie już słowa, tak sądzę,
co odezwu nie znajdą, ni portu w tobie bezpiecznego.
Słowa niczym wołanie w butelce zamknięte
z mojej wyspy bezludnej, na żadnej mapie nieznacznej.
Ostatnie myśli pogodzone z rzeczywistością.
Ani ja przez lata do Ciebie nie dotrę,
ani Ty nie przybędziesz do mnie nigdy...
Może już nie żyję w Twej wyobraźni wspomnień o mnie?
Może w Twych myślach uleciałem daleko po kilku miesiącach,
gdym wypłynął w morze samotnie...
Przy salwie Twych protestów. Przy burzy zakazów.
Ja wiem.
Ty żyć dalej musisz, bo kręci się świat swoimn pędem.
Choć mnie jakoś wolniej i trudniej.
To Ciebie popycha do działań, do przodu. Do życia.
Dla Ciebie i dla Niego, co pod Twoją opieką matczyną.
Nie usłyszysz mnie nigdy, choć wołam.
Szum fal i głosów tysiące zakłócają mnie!
Lecz może kiedyś ten list doleci do brzegu innego...
Po to wrzucam go w fale oceanu wirtualnego.
Ktoś podniesie mój głos tęsknot wrzasku,
Ktoś dotrze do Ciebie, by zanieść me myśli,
świadomością otulić Cię:
żyję ciągle, choć daleko, choć sam- z życiem bijąc się o każdy dzień!
Żyję tu, gdzie dotrzeć się nie da
a każdy dzień płynie pod palącym słońcem.
Tu moc Twego wizerunku trzyma mnie przy zdrowiu.
Nadzieja,że ujrzeć się pozwolisz, choć wątpliwa.
Dlatego kończąc mój list, słowa tylko Ci ślę.
Czy zdążą dotrzeć, nim życie nam się skończy?
Bądź szczęśliwa i żyj tak, jakby jutro spłonąć miał świat!
Pamiętając, że byłem kiedyś Ci bliski.
Pamiętając jedynie o tym, co dobre.
Żegnam Cię, moja Jedyna Miłości!
Słowami ostatnimi tuląc Cię ciepło w pocałunkach
opętany Tobą, poza Swiatem...





Darek

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-06-25 09:02:56

Ten wiersz przeczytano 674 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Monolog Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie