Los marionetki
Dajesz mi i znów odbierasz Oddech którym zyje teraz
Jak marionetka
Śmieję się gdy tego chcesz
Płaczę gdy tego zapragniesz
Stworzona do jednego
Kochania...
Ciebie...
Z Tobą...
Przedmiotem jestem
Bez praw
Wolności
W tej niewoli
Oddałam Ci się w całości
A gdy już rozkoszy
Nie będę w stanie Ci dać
Umrę...
Wyrzucona gdzieś
Jak przedmiot
Jakaś bezużyteczna rzecz
Ale wolę kochany
Być przedmiotem w Twoich rękach
Niż sensem życia
W sercu innego...
Ja nic nie wiem- Ja chce Ciebie! Ja nic nie wiem- Modlę się o Ciebie!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.