łuski
spadające z oczu
poprawiają ostrość i zasięg
odklejone z duszy
obdarzają
wyczekiwaną wolnością
najdłużej
odrywają się z serca
poranione
goi się najtrudniej
autor
Donna
Dodano: 2016-03-07 12:33:08
Ten wiersz przeczytano 1218 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Czasu najwięcej
potrzebuje serce,
by zagoić rany.
Nie ma innej rady.
z czasem zabliźni się serduszko ,
promiennie pozdrawiam :)
najlepiej tym, co mają węża naturę;
zmieniają łuski hurtowo jak skórę
i nie męczy ich starych łusek zmora
bo wiedzą, że nadeszła wylinki pora
interesujące spostrzeżenia, wyrażone w bardzo dobrej
formie
samo życie - powiem skrycie
:)
tak te z serca goją się najtrudniej .. pozdrawiam
serdecznie
Ładnie - czas to uleczy.
- pozdrawiam -
Ładny refleksyjny wiersz...niech zagoją się jak
najszybciej :-) pozdrawiam
Witaj Miła Demono Danusiu. W kilku wersach opisany
stan "wychodzenia" z cierpienia. Piękne mądre
refleksje i zgodzę się z tymi odczuciami. Dopiszę
tylko jedno, że zranioną miłość można uleczyć
"wyrwając" tylko z sercem na szczęście otulonym
płaszczem zapomnienia:-)
Dziękuję Kochana za koment. Szczególnie w
przedświątecznym okresie dopada mnie taka tęsknota i
myślę, że mogłam jednak wiecej!
Pzdrawiam na miły tydzień, buziaczki:-)
Świetny wiersz, pozdrawiam serdecznie :))
Tak to serce zawsze najbardziej obciążone :( ukłony