Lustereczko powiedz co...
"Lustereczko powiedz co najpiękniejsze na
świecie?
Dlaczego ty?"
Powiedz mi dlaczego wciąż do ciebie
zerkam,
chociaż ty nie jesteś pyszną
bombonierką?
Oprawę mistrzowsko malw rzeźbą zdobioną,
ogrzewam z zachwytem ujmując cię w dłonie.
Czas dla ciebie łaskaw, patyny nabierasz,
pożądanie wzbudzasz wśród kolekcjonerów.
Z posiadania ciebie duma mnie rozpiera.
Dlaczego więc straszysz, z precyzją
bankiera?
Uśmiech odwzajemniasz kryształowym
chłodem,
siwe włosy liczysz jakby mimochodem.
Ty z czasem piękniejesz, urodą
przyćmiewasz,
mnie lata minione zmarszczkami
powielasz.
W końcu się pogniewam, na aukcje
wystawię,
będziesz podziwiane, lecz nieużywane.
Bez sensu uczucia w przedmiotach
lokować,
tylko drugi człowiek potrafi pokochać.
Komentarze (16)
witaj, można się z lusterkiem zaprzyjaźnić a nawet go
polubić. chociaż czasem jego odbicia denerwują. ładny,
z uśmiechem wiersz. pozdrawiam