Lutowo (erekcjato)
Gdzie jesteś dumna, promienna pani,
co dni z marzenia lubisz ozłacać?
Dla ciebie kwiaty mową bez granic.
W nich uwielbienia oczy zatracasz.
Chciałaby poczuć radosny promyk
z barw, słońca sukien, choćby sam
przedsmak,
w których by mogło serce zatonąć.
Gdzie swoim dobrem jesteś ty, polska
kobieto?
autor
Rozalia3
Dodano: 2023-02-21 05:03:07
Ten wiersz przeczytano 687 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Jak poprzedniczki pomyślałam o wiośnie. Całkowicie
zaskoczyłaś zakończeniem. Pozdrawiam cieplutko, ślę
moc serdeczności:)
też pomyślałam o wiośnie. Czyli dobre ere.
Już pomyślałam wiosno, a tu- o proszę.
Super.