Łzy.

Opieram się na sile mojej duszy,
jak kamień nie pęka , nie niszczy.
Walczy wytrwale i gra, nim do wody nie wpadnie i opadnie na dno , jak zagubiona myśl...


...i odbije się od dna, jak nadziei płomień rozświetla moich oczu blask, w którym brak czasu na łzy - odobite w szybie marzeń...

płyną,
lśnią,
i myślą...
i tęsknią
i śnią...

o tych błękitnych widokach,
o tej zielonej kołderce,
widnieją..
nie na mojej poduszce tym razem.

autor

Klaaudia

Napisany: 2006-12-20 Dodano: 2006-12-20 20:27:56

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie