mala prośba
cisza wypełnia mnie całą
milczy uparcie
usypia
zniewala
niezmącona tobą trwa
i zabija
w jej milczeniu
obejmuję cień
szukam zapachu
spojrzenia
noc znowu ciemna
księżyc po drodze
zgubiła
bezpowrotnie jak ja
w ciszy mija
a ja pragnę
raz jeden
dotknąć nieba
o świcie
bo oczom łez brakło
dusza zapomniała
szlochać
przybiegnij
nieproszony jutro
w przedsionki serca
lekko zapukaj
przecież nie chcę
nic więcej
to tak niewiele
pozwól się tylko
kochać ...
autor
smutna2013
Dodano: 2014-11-16 02:37:20
Ten wiersz przeczytano 1160 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
przeczytam kaczorku setny .pozdrawiam miło !
Rzeczywiście niewiele, tylko pozwól kochać Mała i
skromna prośba. Twoje pióro i serce to jedność.
Napisałem kiedyś podobny p.t.
"Pozwól" zapraszam do lektury w wolnej chwili.
Miłej niedzieli paa
Piękny wiersz
pozdrawiam
Uroczy poruszajacy wiersz pozdrawiam
cudowny..... porusza... pozdrawiam
Tęsknisz tak jak piszesz - pięknie... Pozdrawiam
cieplutko :)
Bardzo piękny wiersz. Pozdrawiam mile.
-- po prostu... pięknie..
- :))) miłej niedzieli...
piękna melancholia Alu...dla mnie taka prośba byłaby
rozkazem:) wybornego dzionka
tak niewiele i tak dużo, niech się spełni , pozdrawiam
piękna melancholia pozdrawiam
znam pragnienie miłości* pozdrawiam
twoja mała prośbę zakończyłabym na pierwszej strofie
by zostawić pole interpretacji czytelnikowi bo pięknie
wyraziłaś swe pragnienia :)