Malarz życia

Całe płótno mego życia zamaluj na zielono
niech nadzieja wstąpi na życia mego scenę
przynosząc wszystkich marzeń spełnienie
Tam w górze wysoko żółtego nie żałuj
niech rozpromieni buzie bliskich, rozbawi
Tuż obok, blisko błękitem zamaluj
szarości minionych dni
niech pokryje cały smutek, żal i łzy
Całą resztę płótna zamaluj na czerwono
niech ogrzewa miłością serce
do końca mych dni kolorowych
A tam w rogu mój ulubiony malarzu
zostaw wielką plamę koloru czarnego
Tak żebym zawsze pamiętała o was
koleżanko i kolego

...żeby można tak sobie było namalować nasze życie...

autor

GothGirl

Napisany: 2005-05-10 Dodano: 2005-05-10 11:25:20

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie