Manifest imaginistyczny

Wygrzebany z szuflady

Dlaczego to gramatyczne zawijasy
mają niby dodawać nam klasy
a różne słowa naukowe
bez przerwy wżerać nam się w głowę ?
Czyż nie lepiej kolego - człowieku
wrócić znów do warknięć i szczeków ?
Miłość - pisk,
nienawiść - buczenie...
to jest prawdziwe wyzwolenie,
bez udawania,
jednoznacznie:

mru, hau, hau - daj kolację.

Nie zmieniaj uczuć w potok słów,
lecz tak po prostu - głęboko czuj !

Mój wierszyk właśnie tak zakończę,
bez patetycznie brzmiącej puenty:

Kochajcie mocno miast gadać mądrze !

Ostatni w świecie tak stuknięty.

Czasami aż przeraża, do jakiego stopnia można się zmienić...

autor

vooko

Napisany: 1996-06-17 Dodano: 2006-11-17 05:17:13

Ten wiersz przeczytano 353 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie