Manuskrypt
W skrypcie spoczywa tysiące
Szufladek z dębowego drzewa,
Wnętrzem swym kuszące,
Oraz listami białymi jak mewa.
Koperty otworzyć jest trudno,
Gdyż krwią wszystkich wcieleń
Zamknięte są boską pracą żmudną.
Zapisane kartki papieru popielatego
Zawierają w sobie potok myśli
I szeregi szyfru ukrytego.
Jednej tylko osobie pozwolę odczytać
To co zapisałem w ciągu wieków;
Karzę o ich tajemnice zapytać,
Gdy dobijać będziemy do życia brzegów.
20.11.2008
Komentarze (3)
Dlaczego zawsze u schyłku życia odkrywamy tajemnice..?
Tak jest zawsze w życiu taka szczgólna osoba co warta
jest kontynuacji Twoich i zaufania by jak skarb
zachować Dobry wiersz Na tak!
Wiersz fajny, choć rytm miejscami trzeba by
dopracować.
Na TAK