marzenia

Marzenia, marzenia, marzenia...
Tak bardzo mi ich brakuje,
Tak bardzo ich potrzebuję.
Bez nich nie ma mnie,
A jednak wszystko to ich wina.
Z jednej strony dają mi siłę,
Ale z drugiej są przyczyną moich nieszczęść,
Moich złych nastrojów, przepłakanych nocy,
I tych głupich myśli, które powracają po
niepowodzeniach.
Ale nie potrafię nie marzyć.
To jest jedyne moje szczęście,
Jedyny świat, w którym czuję się dobrze.
Niestety istnieją ludzie, którzy tego nierozumieją.
Niszczą moje życie wchodząc w nie z butami.
Nie wiem, czy chcę coś zmienić.
Uwielbiam marzyć...
Bo to daje mi siłę na przeżycie w tym świecie.

A któż wie, może i one się kiedyś spełnią.

autor

monika87

Dodano: 2007-04-05 10:55:29

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie