Marzenia
Z potrzeby wiosennego spokoju:)
ubiorę marzenia
w motyla szatę
uplotę złudzenia
w wianek polnych kwiatów
żyć będę kroplą rosy
tchnieniem wiatru
wiosny porą
zatopię przeciwności
w głębię oceanu
roztrwonię niepewności
w falach obłoków
i zapanuje spokój
autor
lucuś50+
Dodano: 2013-04-30 10:32:22
Ten wiersz przeczytano 1504 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
...ale pięknie sercem namalowałaś "marzenia" :-)
Śliczny ten Twój romantyczny "motyl" :-)Pozdrawiam i
uśmiech zostawiam :-)
Wiosenne porządki w ... człowieku. :)
Króciutki a tyle w tym piękna, pozdrawiam kolorowo :)
Czego jak czego ale marzeń nikt nam nie odbierze:))))
Pozdrawiam cię Lucuś serdecznie:)
Hahah!A może nie tym razem ;w każdy razie zarys
dobrych perspektyw jest.Lucusiu:)
"żyć będę kroplą rosy"
Urzekła mnie ta metafora..
Kropla rosy w maleńkiej soczewce skupia cały obraz
łąki.. jej żywot ulotny, ale jakże piękny..
Pozdrawiam Autorkę:)
Ja również życzę tego samego :)
Kochani!Życie bez marzeń jest smutne.
Wyobraźnią stworzyć wewnętrzny spokój-taka terapia:)
Spokojnej nocy po trudzie czytania!
Dziękuję:)
Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam
Ładny ,pozdrawiam
To prawdziwe marzenia, ale naiwna wiara w spokój :)
Pozdrowienia :)
Niezły plan:))))))
Ładny, wiosenny i lekki- pozdrawiam
Łady, taki kolory i ubrany w wiosenne szaty.Pozdrawiam
cóż za marzenia, gdyby tak można było...
ale marzyć można, nawet trzeba...