marzenie

Pamiętam jak leżałem wieczorami na samotnej mej kanapie.
Wyobrażałem sobie jaka możesz być i jak wyglądać.
Zasypiałem z tymi myślami i śniłaś mi się.
Byłaś moim marzeniem.
Jak trudno w to uwierzyć.
Teraz jesteś moim wspomnieniem.
Jak trudno z tym żyć.
Pewnego dnia wyruszyłem aby Cię odnależć.
Błąkałem się po zatłoczonych ulicach,
a Ty gdzieś mi znikałaś.
Znowu trzeba było żyć marzeniami.
Przyszedł ten dzień gdy nasze oczy się spotkały
To był przypadek.
Powiedzieliśmy sobie - przepraszam.
Dalej wszystko potoczyło się samo.
Nasze spotkania,długie rozmowy,pocałunki i tak wymarzone
pieszczoty trwały długo a zarazem krótko.
Już moja kanapa i Ja nie byliśmy samotni.
Było cudownie razem z Tobą być i zasypiać obok Ciebie.
Cieszyłaś się,że dawałaś mi szczęście na które tyle czasu czekałem.
Teraz wspominam to z półuśmiechem.
Bo co mi pozostało.
Musiałaś odejść i nie mogłem tego zmienić.
Wybrałaś inną drogę,nie chciałaś mnie zranić.
Już nie jesteś moim marzeniem,
lecz tylko
wspomnieniem.

autor

benz

Napisany: 1993-11-27 Dodano: 2006-12-18 16:18:15

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie