Matczyna miłość

w trosce o moje pociechy.

Samotnie idę ulicą
ludzkiego cierpienia.
Rozglądam sie wokoło,
a uporczywe myśli
doganiają mnie nieustannie.

Podnoszę się kolejny raz,
z sercem w ręku,
zatroskanej matki,
przepełnionej miłością
do swoich pociech.

Szukam drogi do nich
w gęstwinie codziennych trosk,
czy zauważę nadciągające zło?

I jedynie w Tobie Boże
mam nadzieję,
że dotykając codzienności
uleczysz mnie całą.

Napisano 13.01.2007r.

autor

Mikoku

Dodano: 2007-01-13 19:17:14

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie