Matka
Z Twojego łona zrodzony, o Matko pełna
boleści,
W pieluchach otulony jak małe pisklę,
U Twoich bosych stóp, w prawdziwej
pokorze,
Ręką Boga ochrzczony, stałem się częścią
całości.
Lecz nadszedł czas, ukochana Matko,
By porzucić miecz i ciężką zbroję,
Przegnać konie i szalone szarże.
Słowem walki jest teraz prawda,
Ona rani duszę głęboko,
Gdy patrzę na Twoje łzy i słyszę wołanie
smutku.
Wiatr szepcze modlitwy na złocistych
polach,
Unosi szatę biało-czerwoną z dumą,
Tam, gdzie kłosy szumią pieśń o
wolności.
Patriota - kto to jest, pytasz cicho?
Czyż nie ten, kto Cię niesie na
ramionach,
Ociera łzy w czasie smutku i żalu,
Oddaje życie jak mężny rycerz w walce,
Gdy niesprawiedliwość triumfuje nad
prawem?
Wyłamuje kraty niewoli bez litości,
Gdy szlachecki ród uwięziony w smutku,
By przywrócić Ci wolność i ukojenie,
I na nowo rozpalić ogień nadziei w
sercu.
Tak, Matko, jestem Polakiem z krwi i
kości,
Gotowy walczyć słowem i czynem,
By bronić Twojego honoru i godności,
I budować lepszy świat dla nas
wszystkich.
Autor wiersza Damian Moszek
Komentarze (5)
Z podziwem dla Ciebie Damianie, nie za wielu młodych
ludzi myśli w tych czasach o tym co dla nas jest
najważniejsze: Ojczyzna Matka, dlatego bardzo ale to
bardzo jestem pozytywnie zaskoczona. Wiele dobrego
Damianie, nigdy się nie zmieniaj... :)
Piękny wiersz, tematem wpisuje się w dzisiejsze
świeto . :-)))
Wiersz ukazuje silną więź emocjonalną i patriotyczną
między autorem a Matką-Polską. Autor podkreśla
gotowość do walki o wolność, honor i godność narodu,
wyrażając tym samym głębokie oddanie i determinację w
dążeniu do wspólnego dobra.
(+)
Polak gotów oddać życie za ojczyznę, ale podatków nie
zapłaci, Duńczyk,na przykład, odwrotnie. Wlę model
duński,
więcej z tego pożytku. Ale doceniam Twój pogląd.
Głos mój!
Wiersz wypełniony miłością do kraju ojczystego.
Czytałam z zachwytem. Pozdrawiam cieplutko z uśmiechem
radosnym:)