Meander
meander we mnie wpadł
zawija w pętlę czas
głupi
odsłania moje błędy
pchanie się w drogi nie tędy
na siłę
moje wszystkie skulone
modlitwy łzami zroszone
po szyję
moje rozanielone
nadzieje wyłowione
z bezsensu
teraz już wszystko gra
już jestem inna ja
więc nie wiem
po co on we mnie wpadł
po co się głupi pcha
i grzebie
autor
zielonaDana
Dodano: 2020-07-22 19:06:39
Ten wiersz przeczytano 742 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Bardzo fajny pomysł na wiersz i jego wykonanie, myślę,
że on wpadł po to, by zajrzeć w siebie, czasem trzeba
zrobić małą wiwisekcję :)
Pozdrawiam Danusiu serdecznie :)
Świetne wydobycie praktycznie nieużywanego w liczbie
pojedynczej słowa. Pozdrawiam :)
Piękny klimat:)
Ciekawy wiersz i jego perspektywa czasu...
Miłego popołudnia:)
Ciekawa refleksja na temat meandrów życia.
Pozdrawiam serdecznie Dano :)
Bardzo klimatyczny, refleksyjny wiersz... pozdrawiam:)
Witam,
czasem życie bywa zagadką...
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Meander. Sprytnie on ma na imię. Mysi w Tobie nieźle
kluczyć. Grzebie grzebie i wygrzebie. Jesteś inna? Czy
taka sama jedynie po liftingu wykonanym wprawna ręką
doświadczeń. Jesteś taka sama fajna dziewczyna, a to
ze grzebie to taka widocznie jego rola i nic na to nie
poradzimy. Pozdrawiam z plusem:)))
Bardzo ładnie, refleksyjnie.
Czyli nawet w bezsensie jest miejsce na nadzieję :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobry refleksyjny przekaz - z nadzieja w sercu
pokonasz wszystkie zakręty...:-)
pozdrawiam serdecznie
Za Grusaną
Pozdrawiam serdecznie :)
Pomysł ciekawy, realizacja słaba.
Po co meander kręci? Czasem okazuje się, że jest
lepsza droga do celu od prostej...
Bardzo ładnie Dano, przemyślany tekst. Dasz radę wyjść
z zakola :)
Pozdrawiam :)
ładna chwila życiowa