Melodia głosu duszy
Przeznaczenia nigdy nie da się ominąć...
Uśmiechem topię szron,
który opadł na Twe oczy...
Ciepłem uczuć
kruszę kamienne myśli...
Zachowaj moją miłość
zamkniętą w pocałunkach smaku,
składam ją na Twych ustach...
Niech utuli serce
zapach białej róży,
na jej płatkach
piszę najskrytsze wyznania...
Niech prześle je wiatr
melodią głosu duszy...
... więc kroczmy drogą przeznaczenia...
autor
I-a
Dodano: 2007-01-07 19:41:14
Ten wiersz przeczytano 489 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.