Memento

A kiedy spadną ciemne zasłony,
Wiersza żadnego już nie napiszę.
Na mroki nocy dzień przemieniony,
Rozpozna kształty. Tylko nie ciszę.

A kiedy imię swoje zapomnę,
Kandelabrami oświeć mi drogę.
Na łąki prowadź ciche i wonne,
łzę mi podaruj. Ucisz mą trwogę.

A kiedy przyjdzie płacić za życie,
Srebrną monetę na wodę rzucę.
Po fali jasnej, ścieżką o świcie,
Pójdę przed siebie. Nigdy nie wrócę.

15.09.2009/132

autor

Hyoscyamus

Dodano: 2009-11-11 16:59:41

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie