Michał

Jak bardzo lubię siebie, zaraz Ci napiszę
Czasem nie pisałbym nic, już raz przerwałem ciszę
Mówię nie wyraźnie, piszę w sumie też
Humor mam nie miły, uszy duże, wiesz
Myślę wciąż za dużo o sprawach niejasnych
Opowiadam sny, staram się żyć własnym
Kiedyś miałem problem jak o sobie mówić
Kłamałem codziennie, problem dał się zgubić
Wierzę wciąż, że wytrwam, muszę wierzyć w to
Jeśli bym się poddał, to by było co?
Mógłbym jeszcze długo, tak samo jak teraz
Się gimnastykować, szczyt przynosić nie raz
Pić szampana nocą i błądzić po mieście
Ssać czekoladę i chcieć czegoś więcej
Gór już nie przenoszę, bo mam swoją własną
Uczę się jak wstawać i jak zasnąć łatwo
Leżę, nic nie robię, źle się dzisiaj czuję
Znów się nie wyspałem, mózg analizuje
Toczę głaz przez głowę i przez każdą z żył
Jeśli to się skończy, kim bym wtedy był?
Mógłbym być dziś każdym, tak samo jak Ty
Mieszkam we Wrocławiu, i się gubię w nim.

autor

michau

Napisany: 2012-12-12 Dodano: 2012-12-12 23:08:33

Ten wiersz przeczytano 639 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie