miłość

Usiadła na murku wspominać zaczęła
tak bardzo teraz do niego tęskniła....
chciała go zobaczyć i spojrzeć mu w twarz
a w jego oczach zobaczyć ten blask....
nie widziała jego od kilku dni ,
było jej smutno
nie chciało się żyć....
a przecież nie tak to skończyć
się miało,bo jej serce znów prawdziwie kochało....
wierzyła że przyjdzie więc siedząc czekała
chciała naprawić to co zepsuła .....
a może to nie była jej wina
choć była z niej naiwna dziewczyna...
nie miała już siły,ciągle płakała
nie mogła go kochać
a jednak kochała..
wiedziała że to samo czuje,
że życie sobie chłopak psuje
a miłość ich bliska wyśmiana
bo przecież zakazana...
po jakimś czasie go zobaczyła
a już nadzieję prawie straciła....
usiadł koło niej,spojrzał jej w oczy
a ona była pełna rozkoszy,
pełna szczęścia że jest obok swojego księcia...
jednak to było jej pożegnanie
a ona nie wiedziała,że to rozstanie...
myślała że będą razem
a on zabrał jedno z jej marzeń ....
gdy dał jej list coś przeczuwała,
jednak nadzieja w jej sercu trwała...
miał rację w tym co do niej pisał,
że nikt nie dał by im szansy bycia....
a miłość ta by nie przetrwała
i jeszcze bardziej pogrążała...
stała jeszcze chwilkę patrząc na niego chciała zapamiętać
na zawsze twarz jego....
i mimo ,że bolało a serce pękało musieli odejść
każdy w swoją stronę....
bo tego uczucia nikt by nie zrozumiał
tak jak ona nikt kochać nie umiał....

autor

anielas17

Dodano: 2010-07-18 21:04:18

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie