Miłość

Jeszcze liście spadają,
znacząc ciągle nam ścieżki,
swego losu nie znając,
tyle dróg żeśmy przeszli.

Z sercem, druhem prawdziwym
pokonując wyboje,
by na końcu szczęśliwym
móc pozostać we dwoje.

Jeszcze sypnie nam śniegiem
i urządzi zamiecie,
sroga zima swym biegiem
nie rozłączy nas przecież.

Naszych dłoni splecionych
nie pokona sen mroźny,
jak marzeniom spełnionym
niepotrzebne już prośby.

Jeszcze słońce zaświeci
razem z wiosną, marcowo,
my radośni jak dzieci
wyszepczemy to słowo.

Wykrzyczymy je światu,
w zieleń, w błękit i bieli,
bez większego pośpiechu,
tylko śmierć nas rozdzieli.

autor

małgośka38

Napisany: 2017-11-21 Dodano: 2017-11-21 16:27:50

Ten wiersz przeczytano 1051 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie