MIŁOŚĆ
Ta miłość jest naprawdę piękna
Miłość?
To lot motyla nad zieloną łąką,
Tańczącego z figlarnym wiatrem,
To szum wody strumyka górskiego,
Pieszczącego zimne kamienie na dnie
jego,
To promienie słońca rozjaśniające błękit
nieba,
Łaskocząc obłoki po nim płynące,
Miłość?
To wichry i burze,
To błyskawice ogniste,
Przeszywające granatowe niebo,
Rozrywające namiętnością nasze ciała,
To wody oceanu wzburzone,
Unoszące nas na grzbietach swych fal,
Pod niebo zazdrością opętane,
Miłość?
To opadający z drzewa jesienny liść,
Którego wiatr kołysze w swych ramionach,
To delikatne nitki babiego lata,
Oplatające nasze twarze w pocałunku
złączone,
I wiążące nasze dłonie w gorącym uścisku
splecione,
To spełnienie krótkiego dnia,
Oddającego się mocy nadchodzącej ciemnej
nocy.
Dla mojego Kochanego którego już tak dawno nie widziałam a Którego miłość tak właśnie odnieram
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.