Miłość w mroku się skryła...?
A gdzież bym śmiała marzyć
robić sobie nadzieję
i szczęście swoje ważyć
gdy za oknem dnieje
Bo noc ma w sobie urok
zna naszą tajemnicę
gdy nas otacza mrok
to sobą cię zachwycę
Gdy ciemność nie panuje
świt obejmuje rządy
to prawda w oczy kłuje
zmieniamy swe poglądy
I rozpływa się z brzaskiem
to nasze zachwycenie
znów skończyło się fiaskiem
a ja tego nie zmienię..
autor
Herbaciana Róża
Dodano: 2009-10-28 12:24:28
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Najpiękniejszy, jaki dziś przeczytałam:)
Pozdrowionka.
miłość , nie wiadomo gdzie ją spotkamy, gdzie na nas
czeka..podoba mi się twój wiersz ..pozdrawiam
miłość zawsze w mroku się skrywa....nie widać wtedy
szczegółów,wyprysków (zachciewajek)...a po za tem
pięknie opisane to skrywanie...pięknie i skrycie
Miłość prawdziwa nie lęka się brzasku, potrafi bez
szwanku wyjść zawsze z potrzasku.
W naszych rękach nasze marzenia, tak to tylko teoria,
zgrabny wiersz.
ano tak jest !pozdrawiam
dzień rozjaśnił i rozmył marzenia ... :)
tak noc ma swoja magie która działa na nas niebanalnie
...fajny wiersz ...pozdr.
...nocą przytuleni zapominamy o troskach dnia
codziennego, z którymi nie potrafimy czasami sobie
poradzić...pozdrawiam :)