Miłość Platoniczna

B. kiedyś... jak dziś...

Pozwól mi żyć nadzieją,
Łudzić się, że kiedyś będziemy razem,
Istnieć tylko po to,
By cię widzieć, czuć,
A jeśli nie,
Pozwól mi kochać ciebie,
Nawet jeśli już wcale nie istniejesz.
Umarłeś, nie myśląc o mnie,
Nie pomyślałeś co się ze mną teraz stanie,
Co się stanie z moimi uczuciami,
Z moim życiem,
Które właśnie teraz straciło sens..
Mimo twojej śmierci,
Błagam pozwól mi być z tobą,
Myśleć, że żyjesz,
Że jesteś przy mnie,
A jeśli nie,
To pozwól mi cierpieć,
Przepłakiwać dni,
Których nie mogę spędzić z tobą,
A jeśli nawet nie pozwalasz mi cierpieć,
To pozwól mi umrzeć
I błagam znajdź mnie po tamtej stronie,
Bo zabrałeś mi duszę,
A bez niej nie da się żyć na tym świecie...

Dawno temu...

autor

coox

Napisany: 2006-03-30 Dodano: 2008-07-16 16:32:05

Ten wiersz przeczytano 1261 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie