Miłości dzieje
Jeszcze mnie nigdy nic nie zabiło,
Dożywam godnie ułomnych latek.
Przy życiu trzyma jak zawsze miłość,
W bukiecie jeden, lecz mały kwiatek.
Dziwne historii były koleje,
Każdy przechodzi te fascynacje.
Próżno by spisać miłości dzieje,
W tej każda z masek ma swoją rację.
Ale wciąż trwamy miłością pchani,
Wiedząc jak trwożną bywa osłoną.
Aż dobiegniemy do życia granic,
Gdzie jedna strona jest drugiej stroną.
Już nie kochanek dla swojej żony,
Już nie kochanek dla swego męża.
Każdy miłością własną wiedziony,
Serca używa, jako oręża.
Wiem, że mnie miłość już nie zabije,
Zginę inaczej, śmiercią idioty.
Taka pokusa gdzieś we mnie żyje,
A mi są obce takie kłopoty…
autor
Grand
Dodano: 2016-05-29 00:03:34
Ten wiersz przeczytano 505 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Fascynacje miłością są różne.
Miłość jest inna dla każdego z nas i dlatego jest
piękna. Pozdrawiam.
miłość to nie tylko seks- na starość serce i bliskość
są potrzebne.