Miłości mrok
Roztaczasz przede mną pustynię...
Nie piasku piaszczystą lecz łez...
bezdenną krainę...
Suchych,namietnych mych łez...
Czas biegnąc ubogacił,przyozdbił
Mą miłość uzdrowił...
Tęsknotą powiewa...
Niczym wiatr rozsiewa swieżosci strach
On gna...
Łez nie ja
Ja trwam...
W pokorze
W pokoju
Ukojenie trwa
W blogosci snach
W miłości dniach
W skwarze oddalenie
Nadziei zrodzenia
Zwatpieniu
Ludzkim rozdraznieniu
Niezmiennie
Niezmiennie twa
Rośnie i rozbrzmiewa
Miłości ma...
Prawdziwa
W trudności swej...
Piękna
autor
Wiolineczka
Dodano: 2016-01-07 20:45:27
Ten wiersz przeczytano 507 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Taką miłość chciałoby się zatrzymać na wieki....pomimo
trudności...niech trwa...choć nie jedno ma imię...
pozdrawiam serdecznie
Dziękuję...:)
Ale musisz kochać, poezje na pewno a wiersz ujmujący
grą Wiolonczeli