* Miłości spóżniona *

Miłości spóźniona, płomienna,
Zachodem słońca rozmarzona.
Splatasz myśli, łączysz dusze, łzy
Szczęścia płyną, wytęskniona.

Morze falą do stóp się kłania,
Swoją siłę w serca nam wlewa
Wierność swą pierścionkiem ślubujesz
A nad nami niebo i mewa.

I obłoki czerwienią płoną.
Kalejdoskop uczuć wiruje.
Wiatr we włosach śpiewa: kochana
Ty w tańcu całujesz, całujesz…

Otulasz ramieniem bezpiecznie.
W uścisku płyniemy w przestworza.
Ach! Boję się tego płomienia-
To burza w mym sercu i pożar!


/Wanda Molik/

autor

Wanda Molik

Dodano: 2009-05-04 00:57:41

Ten wiersz przeczytano 755 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie