Mniłowanie
Gwarą warmińską. I potem przekład.
Zietrz duma w gniozdach, dmucho reno
dmie.
Bociony po polach uż nie szpacyrujó,
hen pofurali, abo eszcze dali.
Warnijo mojó tlo zierz!
Puchnie las i słonko zita ziyrzch.
Załorane rżysko i pole znowój łobsiane,
tlo mniłowanie, zycher śwante - hej.
Szpury uż nie zidać, co na polu lotali,
szlejfki słónka i te pomniandzy
niskościam.
Łoczow brónotne bo cole nie nie modre,
jedań bez drugych.
Wprzódy bez pora dniów, abo i wieki.
ile mowam, sprowdy nie ziam.
Deszcze i plucha- noszy dnie.
Ziamnio z Łojców korzanna zawdy ziara,
ciasam z łoków pospołu osiara.
Wiatr duma w gniazdach, dycha rano i
dmie.
Nie ma już bocianów, hen poleciały,
albo nie wiadomo gdzie.
Jeszcze pachną lasy i słonko trąca
wierzch.
Warmio moja, Ty przecież wiesz!
Już nie ma zbóż, pola znów zaorane.
Miłości przecież taka sama i święta.
Ślady się już zatarły,
słoneczne wstążki błąkają między
bruzdami.
Brązowe oczy, bo przecież nie błękitne,
tych zatopionych, albo drugich.
Za nami został wiek,
nie wiem ile zdarzeń jeszcze.
Deszczowe dnie i te słoneczne.
Ziemio z Przodków tyś moja rdzenna.
dla Ciebie i Tobie zawsze wiara,
czasem tylko powiek razem ofiara.
Komentarze (46)
Pięknie!
Pozdrawiam serdecznie :)
Z wielką miłością do małej Ojczyzny,
z ogromnym podobaniem,
uznaniem,
pozdrawiam serdecznie:)
Przepiękny wiersz pełen obrazów łąk i pól, emocji i
uczuć do rodzimej ziemi ;-)
Pozdrawiam ślicznie Aniu i życzę wszelkich dla Ciebie
serdeczności ;-)
Dzięki Wam bardzo.
Pełne uznanie dla Twojej twórczości!
Przepięknie piszesz o Warmii, nigdy tam nie byłam, a
po lekturze Twoich wierszy, Twoja Warmia stała się
bliska i mojemu sercu...
Piękny wiersz!
Serdeczności przesyłam
Z pokorą i podziwem Annno, jesteś kochana WIELKA. Twój
Patriotyzm, miłość do Ziemi Przodków nie ma tu sobie
równych. Serdecznie pozdrawiam i czekam na kolejne
nietuzinkowe, wspaniałe wiersze :)
Dzięki Wam piękne
Piękny wiersz, miłością pisany. Pozdrawiam serdecznie.
Iwona
Pięknie u Ciebie, łączysz w wierszu to stały
powtarzający się co roku cykl przemian w naturze,
którą do celów rolniczych dostosował człowiek, z
głębokim patriotyzmem wywodzącym się z miłości do
ziemi. Od przodków do Twojej osoby. Oby ta ziemia
zawsze pozostała polską ziemią. Miłego dnia
Warmianko;)
Jestem pod wielkim wrażeniem
Miłego dnia
Piękny wiersz Widać że kochasz swoją małą ojczyznę
Aniu
Pozdrawiam cieplutko
Dzięki Tomku
Dobrze miec takie ukochana miejsce i wiedzieć gdzie sa
jego korzenie, pozdrawiam z podziwem;)
Kroplo, Najko dziękuję
Aniu piękne te twoje wiersze o miłości do swojego
uroczego zakątka...a bociany to i u mnie już się
zbierają i chyba odlatują kluczami...pozdrawiam
serdecznie.