Moj jedyny kochanek

W półmroku niedokończonych korytarzy
istnieje nasze przywiązanie
mógłbym oddać swój każdy oddech
dla chwili błogosławieństwa twoich ramion
w zdławieniu czynić więcej ku tobie
by któregoś dnia nie zrezygnować .

Nie jesteś sam tylko czujesz opustoszenie zamkniętych drzwi
zapachu chmur
pustą połową unoszącą się na wietrze w odłamach nocy z deszczu
no i drogi powrotne z twojego domu
w moim smutku tonące myśli jak długo .

Dławię w ukryciu co wypełnia mnie
jak unosi mnie twój głos i opada to uczucie
jak wiele kosztuje chwila wypełnienia mojego serca.

Gdy zagubione tęsknoty wypełniają mnie
w przebłyskach tracę cały świat
i zostajemy tyko My .

autor

Sober

Napisany: 2014-08-14 Dodano: 2015-05-01 17:58:59

Ten wiersz przeczytano 2129 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie