Mój przyjaciel-zdrajca

Posłuchaj,to do Ciebie:
Przyjacielem zwałaś siebie,
A takich poznaje się w biedzie.
Nie ma tu Ciebie-
Jestem w potrzebie.
I co?Nadal uważasz
siebie
za brztnią duszę?
Sprostować to muszę.
Przyjaciel poradzi,doradzi,pocieszy
Potem ze mną się cieszy.
A Ty,co robiłaś?
Tylko ze mnie kpiłaś.
Siedziałas w kącie,głośno się śmiałaś.
Nigdy mi nie ufałaś.
Może się bałaś?
Albo nie chciałaś.
A teraz sama zostałaś
Przyjażń przespałaś...

Jesteś zdrajcą
nikim więcej
Ja-umywam ręce...

autor

Natia

Napisany: 2005-03-13 Dodano: 2005-03-18 12:16:47

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie