Mój świat
Jest takie coś co jest moim światem,
moja miłość,rodzina powietrze i woda jak
brat z bratem
Idę drogą,
Drogą życia
Z jednej strony wszystko to co piękne
trzyma mnie za dłoń,a z drugiej strony
samotność i śmierć doskwierają tak
bardzo,iż powodują amnezje,która nie
pozwala mysleć o drugiej stronie
Okrutnie karze mi zapomnieć i utwierdza
mnie,że to ona jest mą siostrą
Nie potrzeba mi innej rodziny
Nie potrzeba mi nieczego więcej
Jestem tą,która żyje tak jak one
dyktują,nie mam własnej woli
I tak skuta w kajdany ide tą drogą,z której
ja już nie moge zawrócić bo jestem za
daleko
Za późno zauwarzyłam,że to już nie moja
rzeczywistość
Tylko czyjeś obce chłodne życie ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.