Mój uśmiech to powaga
"Mój uśmiech to powaga".
14.03.2016r. poniedziałek 15:02:00
Mój uśmiech to powaga,
Co chwila jakaś osoba
Mówi mi uśmiechnij się,
Ale wewnątrz mnie targa masakra.
Zszedłem niedawno na ziemię
Po wzniosłych uczuciach
I teraz wędruję
A wraz ze mną mych uczuć tarcza,
Bo dłuższe czekanie mi nie wystarcza.
Mój uśmiech to powaga,
Bo zachowana została rozwaga,
W nim jest wiele ran,
Szkoda, że tylko to mam.
Chowam się pod opiekę nimf
I staram się nie ulegać,
By komuś nie podlegać.
Mój uśmiech to powaga,
Mimo, że czasem mina roześmiana,
A chęć zaszycia się w klasztorze,
W mych marzeń napędowym motorze,
Może coś się z tego spełni, O Boże!
Mój uśmiech to powaga
Wyłaniająca się z chaosu
I oby się w końcu wszystko
uporządkowało.
Oby me lęki
Zmieniły się miejscem i pozostały Twe
wdzięki,
Od których już nie będzie powrotu.
Taki powoli rodzi się we mnie świat,
A Ty jesteś pachnący kwiat.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.