Moja Udręka

Nie chcę być słaby w nicość złapany.
Nie chcę kuleć przed twym spojrzeniem.
Bezsilność moją widzę i czuję
dusi mnie
gdy nurzam się w strachu
robaczywym.

Kolejne słowa nie wypowiedziane
murem, zagadką
na ciszę w ciemności są skazane.
Uciekam bo boje się
słowa, twojej bezlitosnej wzgardy.

Królestwem są teraz moje
pytania o winę którą we własne
ręce składam.

Nie wrócę bo kuleje warstwa po
warstwie na schodach mojej
mglistej głębi.

Skamieniałe serce mam
od rozpaczy, od klęski
którą hoduję w swej pamięci.
Światłem jest mi ciemność
,a gwiazdą krzykliwa jedność.

A.Ch. 1wrzesień. 2009r.

autor

Olisek

Napisany: 2009-09-01 Dodano: 2010-02-04 22:57:33

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie