mojej miłości

nie mów bo nie uwierzę
że gdy czkawki dostajesz
głowę do poduszki tulisz
i jak kot ci drogę przebiegnie
że nie pomyślałeś nigdy o mnie

nie mów bo nie uwierzę
gdy patrzysz w słońce
to łza nie poleci
gdy ząb cię boli
i kolano znowu obdarłeś
to nie zakląłeś
niech to szlag

nie mów
że gdy noc się dłuży
a ty w dalekiej podróży
snu pozbawiony
ukojenia spragniony
jak dziecko w ramionach

nie mów bo nie uwierzę
że nigdy tak nie pomyślałeś
cudownie mi było mamo
gdy byłem mały

Dla syna

autor

Sabina Gancarz

Napisany: 2015-02-08 Dodano: 2015-02-08 14:17:56

Ten wiersz przeczytano 2049 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie