Moment bezruchu

O zachodzie dzień topi się
w barwach zwiastujących sny,
a zgiełk można zamknąć w dłoni
i słuchać jego zduszonego szumu
krążącego między organicznymi ścianami,
dopóki nie zamieni się w ciszę,
nie rozpłynie w ciemności.

Owa chwila bezruchu,
kiedy jasność zderza się z nocą
to oczekiwanie na wieczność,
poszukiwanie wiary, że słońce,
które człowiek tworzy dla siebie,
nigdy nie zgaśnie
i nie zamieni się w bryłę lodu.

autor

Maja Dominik

Napisany: 2005-10-05 Dodano: 2007-03-10 08:30:27

Ten wiersz przeczytano 371 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie