mOrdenty...

wiersz napisany na lekcję języka pOlskiegO, w stylu barOkOwym:)

Poduszka w tę noc nie smakuje,
we łzach i wzdychaniu nie śpi, kto miłuje!
Niepojęcie kształcisz we mnie wszystko co obce,
sprawiasz, że od niebieskich łuków odrażonych od słońca oddbieram pozytywniejsze bodźce...
Twa udatność, wdzięk, aparycja
powoduje, że zakwitam niczym forsycja!
Galante rzecze mój drogi:
te mordenty łączą ze sobą nasze zagubione drogi!
To nie fama jak i nie blaga, to głos mojego serca...
Cztę te wszystkie wiersze i do brawury mnie to zachęca!
Jako zajtra otworzę me oczy,
napełnie myśli i zobaczę jak to się potoczy...
Miłuję i miłować będę do ostatniego tchnienia,
wprowadziłeś się do moich zmysłów...
już nie pozbędziesz się mego uwielbienia!

dla mOjegO kOchanegO dziubka!:*

autor

LiNtA

Dodano: 2005-10-28 16:09:53

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie