Morze cierpień

Stanęła nad brzegiem morza,
słonce chowało swe rumiane oblicze za horyzont.
Chlodny wiatr niósł zapach tamtego dnia...
Czy ktoś teraz robi to,co ona..?
Czemu stoi tu sama?
Kiedyś razem,teraz juz osobno.
Gdy odszedl,morze nie roztąpiło się,
zegar nie zatrzymał się,
zycie nie zwolnilo biegu...
Chciała w morzu utopić swoje smutki,
by raz na zawsze zapomnieć.
Łzy miarowo mąciły spokojną taflę wody.
Morze pochlaniało wszystkie jej smutki,
nie pytając czemu,
przez kogo...
CZy to morze ludzkich łez..?

autor

Hot Blooded

Dodano: 2005-09-30 14:29:33

Ten wiersz przeczytano 348 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie