MORZE W DUSZY
MIŁOŚNIKOM MORZA
Zatrzymać piękno widziane okiem
muszla spod rąk umyka
siła morza jest niezwykła
jest czyste
i rany tam goją się szybciej
a flauta groźna wystarczająco głęboka
rozumiesz Ty odważny.. bez słów
błyski i dźwięki bolą
jak sięgniesz mielizny
spojrzenie na blask latarni
to kontakt z lądem jedyny
bo morze to zwierciadło duszy
skarbów ukrytych mroków
czujesz ten zew natury
jak wojownik światła
co niczemu się nie dziwi
umie milczeć też w determinacji
a zaufanie sprawdza
oczami dziecka
one bez goryczy
wyczulenie sternika
gdy wachtę trzyma
każdy trzask w masztach
bicie dzwonów
w głębinach
twarz tęsknoty uczucia
szanty przeszłości
i rygor okrzyku
tak trzymać!
Łódź,21.01.2008r. ula2ula
Komentarze (17)
Dusza zawiera wiele pamiatkowych skarbow,lekkosc fal
i grzmoty stresow...dobry wiersz.
JA pierwsza co kocha morze ... i wiersze