motyl.. ze starej indiańskiej...

subtelność i delikatność w słowach, niezwykły:)

lekko...z gracją i z nadzieją zielonych barw... bardzo
przyjemny w odbiorze... pozdrawiam...

ślicznie i jakże inaczej o motylu...

na granicy ulotności, kruchy tak bardzo, że strach
ukruszyć komentarzem... zamilknę więc.... +

hmm...motyl ,który przynosi spokój i miłość
...intrygujący wiersz

Czy miłość nie nazbyt ciężka dla motyla gdy zapyla?

ja tam radzę uważaj z tymi skrzydłami... możesz
pogubić piórka ;) :) a tak serio jestem na tak a
raczej na +

jak delikatne , refleksyjnie i z miłością...

moi poprzednicy juz wszystko napisali , ja moge tylko
dodac , czytam i podziwiam , wiosennie usmiecham

Piękny wiersz, delikatny , uroczy.

by na skrzydłach miłości
do nieba lecieć mogły
serca tajemnice ... śliczne fajnie jest miec taką
siostre :)) ale i tak nie oddałbym mojej przybranej
siostrzyczki :))

Również chwalę, wiersz urzekający.

Piękny...urzekający... do tego ta metaforyka...
magicznie...+

Oddaję głos a razem z nim niech wirtualnie
poleci do Ciebie Dreamcatcher (dosł. łapacz
snów), którego przywiozłem z indiańskiej
wioski k.Toronto.

Poetycko i baśniowo.Pozdrawiam