Motyle szczęścia
Kolorami nad łąką, skrzydłami rozłożone
niczym kwiecie kwitnące na wiosnę,
podmuchem wiatru, delikatnie unoszone,
omijając przesmyki promieni radosne.
Patrz!!
Ten niebieski z żółtymi kropkami,
wzleciał
by wtopić się w nieba przejrzysty błękit
przetrwa przez następne lata, stulecia
zostawi ślad wspomnień i tęczowej
wstęgi.
Drugi, barwami kwiaty polne czaruje
odpoczywając na płatkach niezapominajki,
sowa złowieszczo na skraju lasu
pohukuje,
przesypiając w dziupli wszystkie
poranki.
Słońce towarzyszem wiernym za dnia,
księżyca
poświatą srebrzystą między kłosy
przeniknie,
cały świat matką naturą się zachwyca
a motylek w chłodne dni poprostu
zniknie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.