Mówiłeś

Bo przecież mówiłeś tak pięknie,
a przecież Twoje słowa były pełne ironii.
Bo przecież tak bardzo Ci zaufałam...
Bo...ból przeszywa teraz moje złamane serce.
I te motylki...już umierają, bo brak im Twojej obecności.
Miłość pełna wzlotów, upadków i przykrości.
Jak widmo bładzi po ścianach śnieżnobiałego pokoju...

Pisane z jakiegoś niezidentyfikowanego natchnienia i smutku . . .:(

autor

Laolka

Napisany: 2007-09-24 Dodano: 2008-04-04 18:27:40

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie